Mağaza Yeri Belirleme Yöntemleri – Pazarlama Stratejileri – Pazarlama Alanı – Pazarlama Alanında Ödev Yaptırma Fiyatları – Ücretli Pazarlama Ödevi – Pazarlama Stratejileri – Ödev Yaptırma
Mağaza Yeri Belirleme Yöntemleri
1960’larda ve 1970’lerde çoğu perakendecinin “içgüdü hissi”, “kontrol listesi” veya “analog” tekniklere güvendiği açıktır. Bağırsak hissi, genellikle mekansal analiz açısından en basit olarak düşünülür. Normalde, bir saha ziyareti yoluyla bir konum için bir “iç güdü hissi” edinen kıdemli bir personel üyesinin yerinde kararını içerir. Davies’in işaret ettiği gibi, bu kişiler genellikle çok iyi içgüdüsel yargılar sunma yeteneğine sahip oldukları için bu, küçümsenmemelidir.
Ancak, bu tür bir yaklaşımın oldukça öznel ve zaman alıcı olduğu açıktır. Yöneticiler yeni sitelerin potansiyeli hakkında kişisel görüşlerini sunarken, birçok yönetim kurulu odası hala hararetli tartışmalara tanık oluyor gibi görünüyor.
Benzer şekilde, perakende sahnesinin artan karmaşıklığı, bu tür basit tahminler yapmayı zorlaştırıyor. En deneyimli üst düzey yöneticinin bile bir yeşil alan sitesinde durup yeni bir mağazaya tahakkuk edebilecek çekme gücünü ve gelirlerini tahmin etmesi zordur. İlk yıllarda ikinci bir yaygın metodoloji “kontrol listesi yaklaşımı” idi.
Bu, mevcut merkezlerin büyüklüğünü (ve dolayısıyla potansiyellerini) daha nesnel bir şekilde ölçmeyi ve nüfus yapısı açısından ticaret alanlarının dağılımını anlamayı amaçlayan geniş bir prosedürler dizisidir. Bir mağazanın havzasının dikkate alınması, bu tür mağazaların etrafındaki farklı sürüş sürelerine dayalı temel nüfus sayımlarını içerecektir.
Bu nüfus sayıları daha sonra yaş, cinsiyet veya sosyal sınıfa göre bölünebilir ve bölümlere ayrılabilir. Bu nedenle anahtar soru şu olabilir: “Büyük bir alışveriş merkezine 5 dakikalık sürüş mesafesinde 45-60 yaşındaki kaç kişi yaşıyor?” Farklı sitelerin karşılaştırılması, perakendecinin olası alternatifleri sıralamasına izin verecektir.
Perakendeci ayrıca mağazalarla ilişkili gibi görünen ve iyi performans gösteren faktörlerin bir kontrol listesini derleyebilir ve ardından bu koşulları başka bir yerde arayabilir. Hernandez, 1990’ların ortalarında bile İngiltere’de çeşitli perakendeciler arasında içgüdüsel duygunun ve kontrol listesi yaklaşımının ne kadar önemli olduğunu vurguluyor.
Analog teknikler, Avrupa ve ABD’de saha konumu için de çok yaygın prosedürlerdi (ve hala da öyle). Temel yaklaşım, yeni (veya mevcut) bir mağazanın potansiyel satışlarını, kurumsal zincirdeki fiziksel, konumsal ve ticari alan koşullarında benzer olan diğer mağazalarla karşılaştırmalar (veya analojiler) çizerek tahmin etme girişimlerini içerir.
Bu, “manuel” olarak veya regresyon modellemesi yoluyla yapılabilir. Bu yaklaşımın başarısı, ülke genelinde benzer siteler bulup bulamayacağınıza ve ticaret özelliklerini coğrafi konumlar arasında başarılı bir şekilde aktarabileceğinize inanıp inanmadığınıza bağlıdır.
Regresyon analizi, mağaza cirosu gibi bağımlı bir değişken tanımlayarak ve bunu bir dizi bağımsız veya açıklayıcı değişkenle ilişkilendirmeye çalışarak çalışır. Katsayılar, bağımlı değişkenler kümesindeki değişimi açıklamada her bağımsız değişkenin önemini ağırlıklandırmak için hesaplanır.
Manuel yöntemlerden istatistiksel olarak daha sağlam olmasına rağmen, regresyon modellerinde bir takım sorunlar vardır. En önemli sınırlama, regresyon modellerinin uzamsal etkileşimleri veya müşteri akışlarını yeterince ele almamasıdır.
Yani, konut veya işyeri alanları ile perakende satış mağazaları arasındaki gelir akışını oluşturan süreçleri (mekansal etkileşimler) modellemezler. Regresyon modelleri bazen etkileyici tanımlayıcı güçler gösterebilse de (bir ağdaki satışlardaki varyasyonu yeniden üretme yetenekleri sayesinde), herhangi bir süreç modellemesinin olmaması, onların etki analizini herhangi bir güvenle üstlenme yetenekleri konusunda bizi şüpheci bırakır.
Perakende mağaza satış Artırma teknikleri
Mağazada satış arttırma teknikleri
Ciro arttırıcı çalışmalar
Perakende satış teknikleri
Market satış artırma Teknikleri
Ürün satışını artırmak için nokta nokta yapılır
Kıyafet satış Teknikleri
Satış aksiyonları
Mekansal Modelleme
1980’lerde ve 1990’ların başında kullanılan mağaza yeri metodolojilerinin incelemeleri, daha karmaşık tekniklerin kullanımına doğru önemli bir kayma göstermeye başladı. Clarkson, Birleşik Krallık’taki büyük market perakendecileriyle yaptıkları anketin bulgularını sundu. Çeşitli tiplerdeki “modellere” doğru bir hareket olduğu açıktır. Bununla birlikte, kontrol listesi yaklaşımı hala temel olarak kabul edildi.
Bunun nedeni kısmen, coğrafi bilgi sistemlerinin (CBS) mevcudiyeti yoluyla bu tür kontrol listelerini gerçekleştirme kolaylığının artmasıdır. Alışveriş merkezleri ve ticaret alanları ile ilgili bilgiler coğrafi olarak kodlanabilir (yani, mekansal bir referans noktası ile bilgisayara yerleştirilebilir) ve haritalar ve grafikler aracılığıyla görsel olarak gösterilebilir.
Bilgi CBS’de saklandıktan sonra, kullanıcı yeni mağaza etrafındaki seyahat sürelerini ara belleğe alabilir ve daha sonra çoğu CBS paketinde bulunan standart bindirme prosedürünü kullanarak her zaman bandındaki popülasyonu hesaplayabilir. Bu, birkaç eserle iyi bir şekilde gösterilmiştir ve grafiksel olarak gösterilmiştir.
CBS teknolojisinin kullanışlılığı, sonunda birçok CBS paketiyle birleşen jeodemografik paketlerin gelişiyle artmıştır. Jeo-demografik sistemler, ticaret alanlarını müşteri segmenti türlerine ayırmaya çalışır.
Bu, özellikle müşterileri belirli coğrafi demografik segmentlerde yoğunlaşan ve ürünleri için “doğru türde” yerler bulmaya hevesli olan perakendeciler için kullanışlıdır. EuroMOSAIC (pan Avrupa) jeo-demografik sisteminde aşağıdaki hane kategorileri kullanılmaktadır: “elit banliyöler”, “ortalama alanlar”, “lüks daireler”, “düşük gelirli şehir içi”, “yüksek katlı sosyal konutlar”, “sanayi topluluklar”, “dinamik aileler”, “düşük gelirli aileler”, “kırsal/tarım alanları” ve “tatil/emeklilik” alanlarıdır.
CBS/coğrafi demografik yaklaşım perakendeciler arasında popüler olmasına rağmen, iki temel dezavantajı vardır. Birincisi, ticaret alanının nasıl tanımlanacağı ve ikincisi, rekabetin nasıl yeterince ele alınacağı sorunu var. Gösterdiğimiz gibi, birincisi normalde mesafe veya sürüş süresi bantları ile temsil edilir ve çoğu zaman mağazanın ticareti her yönde tek tip olarak yakalayacağı varsayılır.
Taşıma ağları ile ilişkili olarak sürüş süresi bantları çizildiğinde bile, hala her yönde eşit çekme gücü varsayımı vardır. Bu yöntemler aynı zamanda bir tampon içindeki tüm hanelere eşit ağırlıkta önem verir. Birincil ticaret alanı olarak yeni bir mağazanın etrafına beş millik bir tampon çizilirse, siteye yakın hanelere 4,9 mil uzaktakilerle aynı ağırlık (veya himaye olasılığı) verilir.
Ayrıca, rekabetin ele alınması tamamen yetersizdir. Sorun şu ki, çoğu CBS’de rekabet düzeyi ışığında yeni mağaza gelirini tahmin etmenin etkili bir yolu yoktur. Beaumont’un önerdiği gibi, en sık kullanılan yöntem, ticaret alanının potansiyel gelirinin tüm perakendeciler arasında geçici bir temelde (perakendeci tipi, taban alanı miktarı, vb.) basitçe bölündüğü “adil paylaşım”dır.
Dolayısıyla, yeni mağazanın tamponlu ticaret alanında başka üç rakip mağaza varsa, yeni mağazanın o ticaret alanında elde edilen gelirin %25’ini alması beklenebilir. Bu basit adil pay tahsisi, gerçekçiliği artırmak için mağaza boyutuna veya perakende marka tercihlerine (pazar paylarına) göre ağırlıklandırılabilir. Alternatif, tüketicinin ticaret alanı içindeki en yakın mağazaya gideceğini varsaymaktır.
Ciro arttırıcı çalışmalar Kıyafet satış Teknikleri Mağazada satış arttırma teknikleri Market satış artırma Teknikleri Perakende mağaza satış Artırma teknikleri Perakende satış teknikleri Satış aksiyonları Ürün satışını artırmak için nokta nokta yapılır