Yasaklanmış Savaş Araçları – Hukuk Alanı – Hukuk Ödev Yaptırma Fiyatları – Ücretli Hukuk Ödevi – Hukuk Alanında Ödev Yaptırma
Mülkiyete Karşı Savaş Suçları
Bazı savaş suçları hükümleri, mülkün yok edilmesi, el konulması, müsadere edilmesi ve yağmalanması gibi mülkle ilgili suçları ele almaktadır. Bu hükümler farklı araçlardan gelir ve biraz farklı çıkarları korur, ancak pratikte önemli ölçüde örtüşürler.
ICC Statüsü, uluslararası çatışmalarda imha, mülk edinme, el koyma ve yağmalamayı içerir, ancak iç çatışmalarda yalnızca uzun süredir yerleşmiş yağma yasağını içerir.
Ağır ihlal rejimi, ‘askeri gereklilik tarafından gerekçelendirilmeyen ve hukuka aykırı ve kasıtsız olarak gerçekleştirilen kapsamlı bir şekilde mülkün yok edilmesini ve el konulmasını’ içerir. Lahey Tüzüğü, ‘savaşın zaruretleri tarafından bu tür bir yıkım veya ele geçirme zorunlu olarak talep edilmedikçe, düşmanın mülkünün yok edilmesini veya ele geçirilmesini’ yasaklar.
Bu iki hüküm, farklı menfaatlerden doğmalarına rağmen kapsam olarak benzerdir. Cenevre hükümleri, korunan kişilerin (mülkleri dahil) haklarını koruma açısından mülkiyeti korur ve Lahey hükümleri, düşmanlıkların uygun şekilde yürütülmesi açısından mülkiyeti korur, askeri güç için askeri güç uygulanmalıdır. amaçlar ve sivil nüfus ve nesneler üzerinde minimum etki ile ilgilidir.
Lahey kanunu hükmü sadece askeri gerekliliğin değerlendirilmesini gerektirirken, Cenevre kanun hükmü ek “aşırı” ve “ahlaksız” unsurlar içermektedir. ICC Statüsü her iki hükmü de içerir, çünkü Lahey hükmü daha kapsayıcı ve dolayısıyla daha kullanışlıdır, oysa Cenevre hükmünü hariç tutmak, Cenevre Sözleşmelerinin ciddi ihlallerinin eksik bir listesi anlamına gelirdi.
Ayrıca, mülkün yağmalanması da bir savaş suçudur. Yağma, mülk edinme veya el koymadan farklıdır, çünkü askeri amaçlarla almak yerine özel veya kişisel kullanım için almayı ifade eder. Daha çok ev içi hırsızlık suçuna benzer.
Bu nedenle, mülk edinme veya el koyma için aşırılık ve askeri gereklilik dikkate alınmalıdır, oysa yağma için mülk askeri nedenlerle alınmadığı için “dengeleme” testi yapılmaz. Mahkeme içtihatları, suç sayılabilmesi için yağmanın ciddi olması gerektiğini belirtir; bu nedenle, örneğin, tek bir somun ekmeğinin çalınması savaş suçu olarak kabul edilmeyecektir.
Sonuç, birbiriyle örtüşen bir dizi hükümdür. Mülkiyetin yok edilmesi, askeri gerekliliğin gözden geçirilmesini gerektiren yukarıda belirtilen Madde 8(2)(a)(iv) veya 8(2)(b)(xii) kapsamında veya orantısızlığa ilişkin genel hüküm kapsamında incelenebilir. saldırılar (Madde 8(2)(b)(iv)) veya herhangi bir askeri amaç olmaksızın kasten sivil mülke yönelik bir saldırı, yasaklı bir hedefe yönelik bir saldırı olarak değerlendirilebilir (örneğin, Madde 8(2)). (b)(ii)). Mülkün askeri amaçlarla tahsis edildiği veya el konulduğu durumlarda, bu durum Madde 8(2)(a)(iv) veya 8(2)(b)(xiii) kapsamında değerlendirilmelidir. Mülkün kişisel veya özel kullanım için alınması durumunda, bu bir savaş suçu olan yağmadır (Madde 8(2)(b)(xvi)).
Alev silahı neden yasak
Türkiyede yasak olan silahlar
Yasak silahlar
Savaşta yasaklanan silahlar
Dunyanin EN tehlikeli bicagi
Kimyasal Silahların yasaklanması Örgütü
Dünyada yasaklanan bıçak
2 Dünya Savaşı Alman silahları
Yasaklanmış Savaş Araçları (silahlar)
Yukarıdaki hükümlerin her biri, öncelikle, muharip olmayanları ve onların mallarını, savaşın etkilerinden mümkün olduğunca korumayı amaçlıyordu. Savaş suçları kanunu ayrıca düşmanlıkların yürütülme yöntemlerini ve araçlarını düzenleyen hükümler içermektedir. Bu hükümler, savaşçıların aynı zamanda sağlanan korumalardan da yararlanması bakımından farklıdır.
Bu bölüm, yasaklanmış savaş araçlarını, yani yasaklanmış silahları incelemektedir.
Bazı silahların yasaklanması iki gerekçeden kaynaklanmaktadır. Biri sivilleri korumaktır: bazı silahlar doğası gereği ayrım gözetmez – yani sivil ve askeri ayırt edecek şekilde kullanılamazlar. Diğeri savaşçıları korumaktır: bazı silahlar gereksiz yaralanmalara veya gereksiz acılara neden olacak niteliktedir.
ICC Statüsü, yasaklı silahlara ilişkin savaş suçları hükümlerini yalnızca uluslararası çatışmalar bağlamında içerse de, bu tür savaş suçlarının iç çatışmalarda da tanınması için yeterli destek vardır.
Gereksiz acı çektikleri gerekçesiyle savaş alanından yasaklanan silahlar arasında zehir ve zehirli silahlar; boğucu veya zehirli gazlar ve benzer sıvılar, malzemeler veya cihazlar; ve ‘dum dum’ mermiler (darbe üzerine kolayca genişleyen veya düzleşen mermiler).
Savaş suçlarına ilişkin örf ve adet hukukuna göre kimyasal silahlar ile biyolojik ve zehirli silahlar eşit derecede yasaklanmıştır. Ancak önemli bir şekilde, bu suçların örfi hukuk statüsü Roma Konferansı’nda tartışılmamış olsa da, nükleer silahlarla ilgili bir anlaşmazlık nedeniyle bu suçlar ICC Statüsü’nden hariç tutulmuştur.
Konferansta başta Hindistan olmak üzere bazı delegasyonlar nükleer silahların yasaklı silahlar listesine dahil edilmesi konusunda ısrar ettiler. Ancak, nükleer silahlar dahil edilemedi çünkü bu tür silahların örf ve adet hukukuna göre per se yasak olduğuna dair bir anlaşma yoktu. Gerçekten de, Uluslararası Adalet Divanı, nükleer silahların kendi başına yasaklanmadığını özellikle tespit etmiştir.
Daha sonra çok sayıda delegasyon, nükleer silahları “zengin adamın kitle imha silahları” dışında tutmanın, biyolojik ve kimyasal silahları “fakir adamın kitle imha silahları” olarak dahil etmenin adil olmadığı konusunda ısrar etti.
Bu açmaz için bir çözüm bulunamadığı zaman, tasarıyı hazırlayanlar bütün meseleyi ertelediler: Madde 8’de bu tür silahlar yer almıyordu, ancak bir yer tutucu yerleştirildi ve tüzük gelecekteki bir gözden geçirme konferansında değişikliğe açık olduğunda sorunun gözden geçirilmesini davet etti.
Kimyasal, biyolojik ve nükleer silahlar ICC Statüsü’nde kendi başlarına yasaklanmamakla birlikte, diğer hükümlere aykırı bir şekilde kullanılırlarsa (Madde 8(2)(b)(i) veya (iv)) yapılır.
Nükleer silahlarla ilgili olarak, UAD tarafından belirtildiği gibi, akla gelebilecek çoğu durumda bu tür silahların kullanımının mevcut yasaklardan birine aykırı olması muhtemeldir.
Diğer silahlardan sıklıkla kapsamlı bir yasaklama adayı olarak bahsedilir. Belki de bir savaş suçu statüsü elde etmeye en yakın olanı, anti-personel mayınların (APM’ler) kullanılmasıdır. APM’ler, savaşçılar ve siviller arasında ayrım yapamaz ve çatışmadan çok sonra kalır ve siviller için büyük bir acıya neden olur.
APM’ler, geniş çapta onaylanmış bir Sözleşmenin konusudur ve bu nedenle bu tür silahların kullanımı, geleneksel hukuk savaş suçu olma yolunda olabilir. Bununla birlikte, normu kabul etmeyen çok sayıda Devlet ve büyük askeri güçler arasında aksi Devlet uygulaması göz önüne alındığında, yasağın şu anda mutat bir statüye kavuştuğu oldukça şüphelidir.
Misket bombalarının ve seyreltilmiş uranyum mermilerinin kullanımı hakkında sık sık güçlü endişeler dile getirilmektedir, ancak hiçbir anlaşma bu silahları yasaklamamaktadır ve Devlet uygulaması şu anda bırakın kullanımlarının suç sayılmasını bir yana, bu silahların kullanımına ilişkin geleneksel bir yasaklama bile göstermemektedir.
