Zehirlenme – Hukuk Alanı – Hukuk Ödev Yaptırma Fiyatları – Ücretli Hukuk Ödevi – Hukuk Alanında Ödev Yaptırma
Zihinsel Yetersizlik
Delilik, genellikle kanıt eksikliği iddiasına varan bir savunmadır. ICC Statüsü’nün 31(1)(a) Maddesi, uluslararası hukukta delilik savunmasının ilk kodifikasyonudur ve aşağıdaki durumlarda geçerlidir:
Kişi, davranışının hukuka aykırılığını veya doğasını takdir etme kapasitesini veya davranışını hukuk gereklerine uygun olarak kontrol etme kapasitesini ortadan kaldıran bir akıl hastalığından veya kusurundan muzdaripse, hükmün bazı kısımları oldukça kısıtlayıcı olsa da, Madde 31(1)(a) savunmanın oldukça tartışmalı olmayan bir formülasyonudur. Üç durumu kapsar. Birincisi, bir kişinin davranışının doğasını anlayamadığı bir zihinsel yetersizlik savunmasının mahalli klasikidir.
Bu durumu açıklamak için verilen olağan örnek, kurbanın bir somun ekmek olduğunu düşünerek boğazını kesen bir kişidir. Böyle bir insanı cezaevine değil de tedaviye muhtaç bir kişiye mahkûm etmenin bir anlamı yoktur. Madde 31(1)(a), bir kişinin davranışının hukuka aykırılığını anlayamadığı durumu da kapsar.
Böyle bir kişi sorumluluktan muaf tutulmayı hak edebilir, ancak bu, ilk başlık altındaki muafiyetle tamamen aynı değildir, en azından kanunsuzluğun takdir edilmesi, taslağı hazırlayanların muhtemelen kodlamaya çalıştıkları kavramdan daha ince bir analiz gerektirebilir.
Madde 31(1)(a) tarafından tanınan son kavram, bir kişinin davranışın doğasını ve yanlışlığını anladığı, ancak akıl hastalığı nedeniyle kendisi veya o yaptı. Deliliğin kalıcı olması şartı yoktur. Söz konusu davranış sırasında kişinin kapasitesinin yok edilmiş olması yeterlidir. Diğer savunma biçimlerinde olduğu gibi, böyle bir savunma her iki taraftan da bilirkişi kanıtı gerektirecektir.
Madde 31(1)(a)’nın yeteneğin bozulmasından ziyade yok edilmesini gerektirmesi dikkate değerdir. Bu, çoğu yerel yargının konuyu ele alma biçimiyle tutarlı olmakla birlikte, yüksek bir standarttır.
Yokluğun aksine, davranışın niteliğini veya hukuka aykırılığını anlama veya yasalara uyma yeteneğinin azalması ICC Statüsünde bir savunma değildir ve bu tür herhangi bir konuyu aşağıdakilerden biri olarak ele alan ad hoc Mahkemelerin içtihatlarında da yoktur. cezanın hafifletilmesi. Bu, konunun gündeme getirildiği İkinci Dünya Savaşı sonrası davalarda ve ICC Usul ve Delil Kurallarında ele alınış biçimine benzer.
Madde 31(1)(a)’nın talihsiz bir yönü, bir kişinin zihinsel yetersizlik temelinde beraat etmesi ihtimaline karşı özel bir hüküm vermemesidir. Bu önemli; yurtiçi sistemlerde, zihinsel kapasite eksikliği nedeniyle beraat eden bir kişi, psikiyatrik değerlendirme ve tedavi sağlayan başka bir düzene tabidir.
Umulur ki, UCM’yi destekleyen Devletlerdeki ruh sağlığı yetkilileriyle, UCM tarafından beraat ettirilen, ancak rahatsızlıkları nedeniyle tedaviye veya hapsedilmeye ihtiyacı olan kişilere sağlanacak bazı düzenlemeler bulunabilir.
İlaç zehirlenme belirtileri
Gıda zehirlenmesi ekşi
Kimyasal zehirlenme belirtileri
Kimyasal zehirlenme belirtileri kaç saat sonra ortaya çıkar
Gıda zehirlenmesi belirtileri Nelerdir
Gıda zehirlenmesine ne iyi gelir
Dondurulmuş gıda zehirlenmesi
Tavuk zehirlenmesi belirtileri
Zehirlenme
Sarhoş olanlar tarafından işlenen uluslararası suçların kayda değer bir geçmişi vardır. İkinci Dünya Savaşı’nda tutuldukları toplama kamplarında çalışmaya zorlanan Sonderkommandos’lara sık sık sarhoş edici maddeler verildi. Ruanda soykırımına katılanların çoğu sarhoştu. Çocuk askerlere, ketlenmelerini gevşetmek ve gaddarlıklarını artırmak için genellikle bir kontrol mekanizması olarak uyuşturucu veya alkol verilir. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, olgular nedeniyle reddedilmesine rağmen, en az bir vaka, zehirlenmenin kısmi bir savunmasının varlığını kabul etti.
Uluslararası suçlardan en çok sorumlu olan ve ICC nezdinde sanık olması muhtemel olan kişilerin savunmaya daha çok başvuracakları sorulabilirse de, sarhoşluk ICC Statüsü’nün 31(1)(b) maddesinde ele alınmaktadır. bu, aşağıdaki durumlarda sorumluluğun hariç tutulmasını sağlar:
Kişi, gönüllü olarak sarhoş olmadıkça, bu kişinin davranışının hukuka aykırılığını veya doğasını takdir etme kapasitesini veya davranışını kanunun gereklerine uyacak şekilde kontrol etme kapasitesini yok eden bir sarhoşluk halindedir. kişinin, sarhoşluk sonucunda Mahkeme’nin yargı yetkisi dahilinde suç teşkil eden bir davranışta bulunma olasılığının farkında olduğu veya riski göz ardı ettiği durumlardır.
Başlangıçta, kronik alkolizm veya uyuşturucuya ilavenin de Madde 31(1)(a) kapsamında bir savunmaya yol açabileceği belirtilmelidir. Savunmanın doğası, sarhoşluk nedeniyle zihinsel öğenin oluşmamasıdır; bu nedenle ispat yetersizliğinin bir savunmasıdır. Ancak, bazı delegasyonlar dahil edilmesine kesinlikle karşı çıktığı için, Roma’daki savunma tartışması garipti. Bunun bir sonucu olarak, Madde 31(1)(b)’deki savunmanın kapsamı dardır.
İstemli ve İstemsiz Zehirlenme
Madde metninin birincil odak noktası, istem dışı zehirlenme, yani bir kişinin kasıtsız olarak uyuşturucu veya alkol tüketimi nedeniyle istemeden sarhoş olması. Gönüllü sarhoşluk, yalnızca bir kişi Tüzük tarafından yasaklanan bir davranışta bulunabileceğini fark etmediğinde ve bunu gerçekleştirememekte kusurlu olmadığında bir savunmadır. ‘Hollanda cesareti’ kazanmak için içki veya uyuşturucu almak, kişi en azından suçu işleme riskini bileceğinden, bu hüküm kapsamında bir savunma için temel oluşturmayacaktır.
Kapasitenin yok edilmesi
Sarhoşluk, kişinin davranışın doğasını veya hukuka aykırılığını anlama kapasitesini veya kanunun emirlerine uyma yeteneğini yok etmiş olmalıdır. Bozulma, önemli nitelikte olsa bile, bir kişinin sorumluluğunu hariç tutmak için yetersizdir. Madde 31(1)(b)’nin diline göre, kişinin kendi davranışını anlama veya kontrol etme yeteneğinden yoksun olması gerektiği görülmektedir; kişinin sarhoşluk nedeniyle bunu yapmamış olması yeterli görünmemekle birlikte, ilacı hazırlayanların niyetinin bu olup olmadığı belirsizdir.
Savunmayı hariç tutmak için davranış riskinin ne kadar spesifik olması gerektiği tam olarak açık değildir. ‘Mahkemenin yargı yetkisi dahilinde suç oluşturan davranış’ geniş olabilir, sadece Statüde yasaklanmış herhangi bir fiziksel eylem veya ihmal anlamına gelebilir, örneğin öldürme, insanlık dışı muamelede bulunma veya ciddi yaralanmalara neden olmaz.
Veya daha dar bir şekilde yorumlanabilir, yani kişinin kovuşturmaya tabi tutulduğu belirli bir davranışta bulunma riskini bilmesi veya göz ardı etmesi gerektiği anlamına gelir. Ayrıca, ‘davranış’ referansının ilgili koşullara bağlı unsurları içerip içermediği (örneğin, silahlı bir çatışma olması, sivil nüfusa yaygın veya sistematik bir saldırı olması veya benzer olayların açık bir kalıbı) konusunda belirsizlik vardır.
