Devrimin Sonuçları – Hukuk Alanı – Hukuk Ödev Yaptırma Fiyatları – Ücretli Hukuk Ödevi – Hukuk Alanında Ödev Yaptırma
Devrimin Sonuçları
Devrim zamanında koloniler bir araya gelerek Bağımsızlık Bildirgelerini yayınladılar. Böyle bir belgeyi uygulamak, Büyük Britanya ordusu ve donanması ile dünya sahnesinde gücünü ve konumunu artırmaya çalışabilecek diğer herhangi bir ülkeye karşı eşleştirilmiş, büyük ölçüde bilgisiz, zayıf silahlı ve düzensiz bir yurttaşlar grubu için kolay bir iş değildi. Bununla birlikte, halk, tek tek eyaletlerden oluşan bir merkezi hükümet kurdu.
Bu yeni hükümete, Konfederasyon Maddeleri olarak bilinen bir belge on bir yıl boyunca rehberlik etti. Bildiğimiz üzere Anayasa Eylül 1787’ye kadar kabul edilmedi. Maddeler mevcut Anayasa ile çok az benzerlik taşıyordu.
Maddelere göre, her eyalet daha sonra kendi aralarından bir başkan belirleyip seçen delegeleri Kongre üyesi olarak gönderdi. Delegeler yasaları kabul ettiler, eyaletler arasındaki ihtilaflarda yargıç olarak hareket ettiler, anlaşmalar müzakere ettiler ve yeni ulusun hükümeti olarak hizmet ettiler.
Başkana verilen görevler, Kongre oturumlarına başkanlık etmek ve diğer hükümetlerin büyükelçisi olarak hareket etmek ve temsilcilerini kabul etmekti. Bireylerle ilgili tüm hukuki anlaşmazlıklar, her devletin kendi adalet sistemi tarafından ele alınmaya devam etti. Kurucular, Konfederasyon ve Kongre Maddelerinin büyük ölçüde etkisiz olduğunu çabucak anladılar.
Ulusal hükümetin “icra yetkisi” yoktu: Yargıçları yoktu, hapishaneleri yoktu ve her eyaletin katkıda bulunması gereken paraların toplanmasını zorlamanın bir yolu yoktu. Dahası, ulusal bir orduyu destekleyecek para ya da örgüt yoktu.
Kongre oturumda değilken hükümeti işletecek devlet memurlarından oluşan bir personel de yoktu. Başkan, ulusun lideri değil, yalnızca küçük bir delege grubunun başıydı. Açıktır ki, böyle bir ulus başarılı olacaksa, çok daha organize bir sistemin yaratılması gerekecekti.
İlginç bir şekilde, kalıcı bir hükümet yaratmanın ilk gerçek sorunlarından biri, devletlerin varlığını sürdürmesine izin verip vermeyeceğiydi. Güney’den bazıları da dahil olmak üzere birkaç delege, tek tek eyaletlerin kaldırılması gerektiğine ve tüm insanların ve tüm yasal sorunların merkezi bir otorite tarafından yönetilmesi gerektiğine inanıyordu.
Türk hukuk Devrimi sonuçları
Hukuk Devrimi sonuçları
Türk hukuk Devrimi nedir
Türk hukuk devrimi NEDENLERİ
Türk hukuk devrimi başarıya ulaşmış mıdır
Hukuk Devrimi kısaca
Türk Hukuk İNKILÂBI
Atatürk hukuk Devrimi
Tarihte, bir ülke içindeki küçük devletler, iktidar mücadeleleri ve iç savaşı üreten diğer faktörler nedeniyle sık sık birbirleriyle çatışmaya girmişlerdi. Bununla birlikte, bu örnekte, yerleşimciler şiddetle bağımsız oldukları ve hükümetten olabildiğince fazla kişisel özgürlüğü korumaya çalıştıkları için fikir halk desteğini elde edemedi.
Sonunda, ayrı eyalet hükümetlerinden oluşan bir hükümet ve belirli işlevlere sahip bir ulusal hükümet oluşturuldu. Eyaletler, vatandaşlarının ve bireysel devlet ekonomilerinin ihtiyaçlarına etkili ve hızlı bir şekilde yanıt verebildikleri için dokunulmadan bırakıldı.
Kitlesel ulaşım ve iletişimin neredeyse var olmadığını ve uzaktaki bir ulusal hükümetin yerel meselelerde bilgisiz ve ilgisiz olarak görüldüğünü unutmayın.
Ulusal hükümet, tüm vatandaşların temel haklarını korumak ve eyalet hükümetlerinin bireysel haklara müdahale etmemesini sağlamak için kuruldu. Ulusal hükümet ayrıca eyaletler arası ticaret, Hindistan ilişkileri, göçmenlik gibi ulusal meseleleri ve ticaret ve saldırganlık dışı antlaşmalar gibi uluslararası konuları da ele alacaktır.
Devlet Şubelerinin Kurulması
Ulusal devlet meselesi kararlaştırıldığında, yeni federal hükümet için bir yapı oluşturmak üzere bir Anayasa Konvansiyonu belirlendi. Anayasa Kongresi, ulusal ve eyalet hükümetlerinin birbirlerine ve bireysel vatandaşlara ilişkin yetki ve sınırlamalarını açıkça tanımlayan Anayasa taslağını hazırladı.
Anayasa Kongresi üyeleri, her biri ayrı görevleri olan ve hiçbir şubenin çok fazla güç elde etmemesini sağlamak için diğer şubelerle işbirliği yapma ve onları izleme yükümlülüğü olan üç farklı hükümet şubesi olacağı konusunda anlaştılar. Bu güçler ayrılığı, pek çok sömürgecinin Amerika’ya gelerek reddettiği monarşi tipi hükümetin gelişmesini engellemeye yönelik doğrudan bir girişimdi.
Anayasa Konvansiyonu tarafından oluşturulan ilk hükümet kolu yasama organıydı. Bu Kongre halk tarafından seçilecekti (doğrudan Temsilciler Meclisi için ama dolaylı olarak Senato için, üyeleri 1913’te Onyedinci Değişiklik onaylanana kadar eyalet yasama organları tarafından seçildi).
Kongre, yasal kanun yapma yetkisini elinde tutacaktı. Bu şekilde, bir bütün olarak insanlar, tüm kişilerin uyması gereken yasaların yapılmasında her zaman önemli bir etkiye sahip olacaktır. Anayasanın belirttiği gibi, sadece Kongre, başka hiçbir şube kanunu yaratma yetkisine sahip değildir.
Geçmişte, başka herhangi bir hükümet kaynağı yasal hukuk yaratmaya çalıştığında, yasa, delegasyon doktrini olarak bilinen şeyi ihlal ettiği için iptal edildi. Yetki verme doktrini, Kongre’nin yasal kanun yapma yetkisini devredemeyeceği veya veremeyeceği şeklindeki yasal ilkeye dayanmaktadır. 4. Bölüm, özellikle yetki verme doktrininin gelişimini ve uygulanmasını daha tam olarak tartışmaktadır.
Yürütme, Anayasa’da oluşturulan ikinci hükümet koluydu. Başkana, ulusal düzeyde yürütme organını yönetme yetkisi verildi. Bu, eyaletlerde, her eyalet yürütme organının bir vali tarafından yönetilmesiyle paraleldir. Anayasaya göre, cumhurbaşkanı seçim koleji aracılığıyla dolaylı olarak halk tarafından seçilir.
Her eyalet, eyaletin Kongre’deki toplam senatör ve temsilci sayısına eşit sayıda seçmen atama hakkına sahiptir. Bir kişi hem Kongre üyesi hem de seçmen olarak görev yapamaz. Her eyalet yasama organı, seçmenlerin seçilme şeklini belirler.
Seçmenler oy verir ve başkanı çoğunlukla seçer. Genel olarak, seçim oylaması halk oylamasını yansıtır. Çoğunluğa sahip kimsenin olmaması durumunda, Başkanın seçiminden Temsilciler Meclisi sorumludur. Seçim sürecinin ayrıntıları Anayasa’nın II. Maddesinde (Ek A) bulunabilir. Bölüm 4 ayrıca yürütme organını da tartışır.
Başkan, Kongre kararlarını onaylama veya reddetme yetkisine sahiptir. Ancak iktidar mutlak değildir ve Başkan, Kongre’nin yasayı yürürlüğe koyma yetkisini, eğer bu tür bir yasanın çıkarılması çoğunluğun iradesi ise, inkar edemez.
Kongre tarafından çıkarılan bir yasanın başkan tarafından reddedilmesi, veto yetkisinin kullanılması olarak bilinir ve Kongre’nin önemli bir çoğunluğu tarafından geçersiz kılınabilir. Başkanın ayrıca dış ilişkilerle ilgili birkaç önemli işlevi vardır ve Birleşik Devletler yasalarını uygulamak için nihai görevi vardır.
Sonuç olarak, federal kolluk kuvvetleri yürütme organının bir parçası olarak kabul edilir. Eyalet düzeyinde vali ile eyalet kanun uygulayıcı personeli arasında benzer bir yapı mevcuttur. Yürütme organının çeşitli yetkileri ve işlevleri Bölüm 4’te daha ayrıntılı olarak tartışılmaktadır.
Son olarak, Anayasa Konvansiyonu, uyuşmazlıkların arabuluculuğunu yapmak için üçüncü ve ayrı bir hükümet şubesine ihtiyaç duyulduğunu belirledi ve böylece yargı kolunu kurdu. Yargının yargı denetimi yapma görevi vardır.
Bu hükümet organı, yasaları yorumlama ve Anayasayı Kongre, başkan veya eyaletler tarafından ihlal edilmekten koruma yetkisine ve sorumluluğuna sahiptir. Anayasa, yasaları cumhurbaşkanlığına uygulamak için nihai yetkiye sahip olmasına rağmen, uygulamada yargı, mahkemelerin belirli davalara hukuku uyguladığında da icraata yardımcı olur.
Atatürk hukuk Devrimi Hukuk Devrimi kısaca Hukuk Devrimi sonuçları Türk hukuk devrimi başarıya ulaşmış mıdır Türk hukuk devrimi NEDENLERİ Türk hukuk Devrimi nedir Türk hukuk Devrimi sonuçları Türk Hukuk İNKILÂBI