Onay Gereksinimi – Hukuk Alanı – Hukuk Ödev Yaptırma Fiyatları – Ücretli Hukuk Ödevi – Hukuk Alanında Ödev Yaptırma
Onay Gereksinimi
İnsanlar, günlük yaşamlarının gruplaşma ile karakterize edilme derecesine göre değişir. Bu gruplama süreci aynı zamanda ‘bağlılık’ olarak da bilinir. Üyelik, ‘işbirliği, dostluk ve sevgi içeren dernekler kurma’ anlamına gelir.
Schill (1966), bağlantı ihtiyacı yüksek olan kişilerin (n-Aff), yüzle ilgili uyaranlara karşı, n-Aff’i düşük olanlardan daha fazla algısal duyarlılık gösterdiğini ve benzer şekilde, onay ihtiyacı yüksek kişilerin (n-App) daha iyi performans gösterdiğini bildirmiştir. n-App’de düşük olanlardan daha çok bir hafıza görevindedir.
Sabah-Akşam Tipi: Farklı insanlar günlük yaşamlarında farklı programları tercih ederler. Daha spesifik olarak, sabah tipi bireylerin (“baykuşlar” olarak bilinir) uyarılma zirvelerine, “baykuşlar” olarak bilinen akşam tipi olanlardan 3 saat önce ulaştığı söylenir. Aslında, ücretsiz hatırlamada, “tarlakuşları” sabahları daha iyi performans gösterirken, “baykuşlar” akşamları daha iyi performans gösterir. Bir kişinin “sabah-akşam” boyutunda nerede bulunduğu Horne ve Ostberg’in anketi ile ölçülebilir.
İlginç bir deneyde Diges ve ark. (1992), sabah ve akşam tipi deneklere sabah 10 veya akşam 8’de bir trafik kazasının çok kısa bir filmini gösterdi. McNair ve arkadaşlarının (1971) Mood States Profili’nden iki uyarılma ölçüsünü kullanarak, tanık ifadesini etkileyen ana faktörün zaman olduğunu buldular; başka bir deyişle, insanlar daha fazla uyarıldığında hatırlamanın doğruluğu önemli ölçüde daha iyidir.
Takdir ve onay bağımlılığı
Sosyal onaylanma
Sosyal onay ihtiyacı nedir
Onaylanma ihtiyacı Tedavisi
Takdir edilme ihtiyacı
Takdir edilme ihtiyacı nedir
Onaylanma ihtiyacı kitap
Onaylanma hastalığı
Diges et al. bununla birlikte, akşam saat 8’deki akşam testine kıyasla sabah 10:00’un (test zamanı) sistematik bir üstünlüğü olduğunu da buldu. Son olarak, sabah testindeki akşam tipi denekler, alakasız bilgilerden o kadar doğru olanı ayırt edemediler. Yazarlar son bulguyu akşam tipi bireylerin dışa dönük olma eğilimleri açısından açıkladılar.
Baykuşların sabahları düşük bazal uyarılma seviyesi, Diges ve ark. iddia, olayın birçok doğru detayını ‘yakalamalarına’ izin veren ‘kıt bilişsel kaynaklar’ ile ilgilidir, ancak ayrıntıların gerçeğe uygun bir şekilde düzgün bir şekilde entegre edileceğini garanti etmezler.
Aynı yazarlar, dışa dönük, daha iddialı ve kendine güvenen kişiler olarak, “baykuşların” tanık olarak görevlerini yerine getirme biçimlerinin neden farklı olduğunu açıkladığını öne sürüyorlar: “baykuşlar”, bir olayın ayrıntılarını hatırladıklarında daha düşük bir karar kriterine sahip görünüyorlar.
Sonuç olarak, daha uzun raporlar yazdıkları, aceleci davrandıkları ve bilgileri bütünleştirmeye çalışırken hata yaptıkları tespit edilmiştir. Araştırmacıların, uyarılma ve tanık doğruluğundaki bireysel farklılıklarla ilgili bölümü kapatmaktan çok uzakta oldukları açıktır.
İstihbarat
Zeka (normal aralıklara düştüğünde) ile görgü tanığı ifadesinin doğruluğu arasında hiçbir ilişki bulunamadı.
Kendi Kendini İzleme: Snyder (1979, 1987), yüksek kendi kendini izleyen (HSM’ler) ve düşük kendi kendini izleyen (LSM’ler) kişiler arasında ayrım yapmıştır. Bu nitelik, ‘insanların sosyal durumlarda ve kişilerarası ilişkilerinde kendilerinin kamusal sunumlarını ne ölçüde gözlemlediği, düzenlediği ve kontrol ettiği’ anlamına gelir.
Bu nedenle, HSM’ler etkileşim içinde oldukları sosyal durumları önemserler ve kendilerini nasıl sundukları ve yansıttıkları imajları izlemek ve kontrol etmek için büyük çaba harcarlar. HSM’ler sosyal çevreye daha duyarlı olduklarından, düşük LSM’lerden daha doğru görgü tanıkları olmaları beklenebilir. Bir dizi çalışmada Hosch ve çalışma arkadaşları, kişinin kendini izleme yeteneğindeki farklılıkların bir fonksiyonu olarak görgü tanığı tanımlamasındaki farklılıkları inceledi.
Hosch (1994), HSM’lerin tanımlama görevlerinde görgü tanığı olarak daha doğru görünse de, tanık doğruluğu ile kendini izleme yeteneğinin derecesi arasındaki ilişkinin “mutlaka basit bir ilişki olmadığı” sonucuna varmıştır.
HSM’lerin, sahnelenen bir suçun görgü tanıkları yerine “kurbanları” olduklarında daha doğru (ama artık kendinden emin olmayan) tanıklar oldukları bulunmuştur. Snyder (1987), kendini izlemedeki bireysel farklılıkların biyolojik temelli olduğunu ileri sürmüştür.
Bu görüşü desteklemek için Pannell ve ark. (1992)3, bir yüz tanıma görevinde HSM’ler ve LSM’ler arasında uyarılmış potansiyellerde önemli farklılıklar bulmuştur; bu, iki tip bireyin hafızalarını arama ve böyle bir göreve karar verme biçiminde önemli farklılıklar olduğunu ortaya koymaktadır.
Bilişsel Tarz
Kogan (1971), ‘bilişsel stili’ bilgiyi algılamanın, saklamanın, dönüştürmenin ve kullanmanın karakteristik bir yolu olarak tanımladı. Psikolojide yaygın olarak alıntılanan bir bilişsel stil örneği, alan bağımlılığı/alan bağımsızlığıdır. Bu yapı, kişinin parçaları içine gömüldükleri bütünden ayırt etme yeteneğini tanımlar.
Aynı yapı, eklemli ve küresel psikolojik farklılaşma olarak adlandırılır. Alan bağımsızlığı teorik olarak yüz tanımlama doğruluğu ile ilişkilendirilmiştir. Witkin et al. alana bağımlı kişilerin yüzleri tanımada alandan bağımsız olanlardan daha iyi olması gerektiğini çünkü genellikle yüzlere daha fazla dikkat ettiklerini savundu. Bu hipotezi test eden çalışmalar çelişkili bulgular bildirmiştir.
Durso et al. (1985), alana bağımlı kişilerin, gerçek ve yanıltıcı olayların anılarını karıştırmak için alandan bağımsız olanlardan daha olası olduğunu bildirmiştir. Bu bulgu, alana bağımlı bireylerin alandan bağımsız bireylere kıyasla benliği ben olmayandan daha az keskin bir şekilde ayırdığı görüşüne destek vermektedir.
Kategorilere ayırmanın genişliği, görgü tanığının tanımlama doğruluğunda göz önünde bulundurulan ve ‘belirli kategori için kabul edilebilir bir aralık oluştururken kapsayıcı olma tercihini ifade eden başka bir bilişsel özelliktir.
Bu nedenle, eğer bir tanık aşırı kapsayıcıysa, o zaman bir dizilişte bir folyo seçmesi daha olası olacaktır. Hosch, kategorize etmenin genişliğinin yüz tanıma doğruluğu ile pozitif olarak ilişkili olduğuna ve görgü tanığının doğruluğunun öngörücü olduğuna dair ampirik kanıtlara atıfta bulunuyor.
Tesviye-Bileme
Hosch (1994:343–4) ayrıca bir tanığın bu boyuttaki pozisyonunun bilinçsiz müdahaleye telkin edilebilirlik ve yanlış bilgilendirme etkisi ile ilişkili olabileceğini öne sürmüştür. ‘Düzeyleme-keskinleştirme’ bellekteki özümsemedeki güvenilir bireysel varyasyonları ifade eder.
Eşitleyiciler, benzer anıları bulanıklaştırma ve algılanan nesneleri veya olayları, önceki deneyimlerden hatırlanan benzer ancak özdeş olmayan olaylarla birleştirme eğiliminde olarak tanımlanmıştır.
Onaylanma hastalığı Onaylanma ihtiyacı kitap Onaylanma ihtiyacı Tedavisi Sosyal onay ihtiyacı nedir Sosyal onaylanma Takdir edilme ihtiyacı Takdir edilme ihtiyacı nedir Takdir ve onay bağımlılığı