Dağıtım Yoğunluğu – Pazarlama Stratejileri – Pazarlama Alanı – Pazarlama Alanında Ödev Yaptırma Fiyatları – Ücretli Pazarlama Ödevi – Pazarlama Stratejileri – Ödev Yaptırma
Kanal Tasarımı
Kanal tasarımı ve yapısı kararları, yeni bir ürün veya organizasyon başladığında veya daha yaygın olarak, değişen piyasa koşullarına uyum sağlamak için mevcut bir kanal yapısı değiştirildiğinde verilir. Dolaylı bir kanalı kullanmak için önceden bir karar verildiğini varsayarsak, kanal tasarımı karar süreci üç ana faktörün dikkate alınmasını gerektirir.
- 1 Farklı son kullanıcı müşterisinin ihtiyaç duyduğu satın alma kolaylığı düzeyi, hizmet verilecek segmentler, dağıtım yoğunluğu kararı.
- 2 Ürünlerin satış noktalarına ulaştırılması için gerekli aracı sayısı ve türü, kanal yapılandırma kararı.
- 3 Kullanılacak farklı kanal türlerinin sayısı, çok kanallı karar.
Dağıtım Yoğunluğu
Bazen kapsam olarak adlandırılan dağıtım yoğunluğu, bir son kullanıcı müşterinin belirli bir ürünü satın alabileceği satış noktalarının sayısını ifade eder. Dolayısıyla bu karar, müşterilerin beklediği ve tedarikçilerin rekabetçi olmak için sağlaması gereken kolaylık derecesi ile ilgilidir.
Bunun en önemli sonuçlarından biri, kapsam ne kadar geniş olursa, aracıların sayısının o kadar fazla olması ve bunun maliyet, aracıların yönetim kontrolü ve bunun sonucunda algılanan hizmet çıktıları düzeyi üzerindeki etkileridir. Üç dağıtım yoğunluğu seviyesi vardır: yoğun, seçici ve özel.
Yoğun Dağıtım
Tüketiciler, bazı ürünlerin çeşitli farklı satış noktalarından temin edilmesini bekler. Bu ürünler genellikle çok az algılanan risk taşır, kolay ve hızlı ikame edilebilir ve satın almak için çok az düşünce veya zaman gerektirir.
Örneğin sakız, gazeteler, kahvaltılık gevrekler ve çikolatalar gibi ürünler çeşitli mağazalardan kolaylıkla temin edilebilir. Bunlar süpermarketler, CTN’ler (Şekerlemeciler, Tütünciler ve Gazete Bayileri), otomatlar ve marketler olabilir. Ürünü çok sayıda satış noktası aracılığıyla sunarak, geniş kullanılabilirlik, yüksek hacimli satış fırsatını teşvik eder.
Seçici Dağıtım
Teklifi sınırlı sayıda satış noktasına yerleştirerek daha olumlu bir imaj oluşturulabilir ve üretici, gerekli hizmet çıktılarını sağlamak için hangi aracıların en uygun olacağını belirleyebilir.
Müşteriler satın alma işlemine daha fazla dahil oluyor ve buna bağlı olarak algılanan risk seviyesi daha yüksek. Sonuç olarak, alıcılar uygun tedarikçileri aramaya hazırdır ve müşterinin genel gereksinimlerine en iyi uyanlar başarılı olacaktır. Televizyonlar, hi-fi donanımları ve giysiler bu dağıtım biçiminin uygun örnekleridir.
Özel Dağıtım
Bazı müşteriler, bir ürünün o kadar yüksek prestijli olduğunu veya rekabetten o kadar uzakta konumlandırıldığını algılayabilir ki, belirli bir ticaret alanındaki tek bir satış kanalının ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli olacaktır.
Bu ürünleri bir dizi farklı mağazadan temin etmeye çok az ihtiyaç vardır. Araba gibi ürünler nadiren satın alınır ve önemli ölçüde araştırılıp üzerinde düşünülmesi beklenir. Örneğin, Mazda arabaları normalde herhangi bir bölgedeki tek bir satış noktasından temin edilebilir.
Teklif, karmaşık hizmet düzenlemeleri veya sıkı kontrol gerektiriyorsa, daha yakın ilişkileri teşvik ettiği için özel dağıtım şekli en iyisi olabilir. Bir ürünü geniş çapta erişilebilir kılmamanın bir başka nedeni de, bu ürünlerin normalde benimseyeceği konumlandırma stratejisiyle tutarsız olan fiyat rekabeti tehdidi olabilir.
Pazarlamada dağıtım nedir
PAZARLAMA dağıtım kanalları
Dağıtım kanalı nedir
Seçici dağıtım nedir
Dolaylı dağıtım Nedir
Dağıtım kanalı türleri
Doğrudan dağıtım kanallarında hangi aktörler yer alır
Özel dağıtım nedir
Kanal Yapılandırması
Son kullanıcı müşterilerin ürünlere erişmek için ihtiyaç duyduğu satış noktalarının sayısı ve türleri hakkındaki karardan kaynaklanan bir sonraki soru, kanalda yeterli stok ve hizmet düzeylerini sürdürmek için gerekli olan aracıların sayısı ve türleri hakkındaki bir sonraki sorudur. Bunun çözümü, kanalın hem uzunluğu hem de genişliği, esas olarak dahil edilecek aracıların sayısı ve türleri ile ilgilidir.
Uzunluk, genel hizmet çıktılarını optimize etmek için gerekli kanal seviyelerinin sayısı ile ilgilidir. Birçok endüstride bu, belirli aracı türlerinin kullanılmasına yönelik yerleşik bir yaklaşımın olduğu gelenek ve uygulama tarafından belirlenir. Diğer endüstrilerde esneklik ve gelişme için alan vardır.
Daha zorlayıcı karar, kanalın türü (ve dolayısıyla uzunluğu) ile değil, kullanılacak her bir aracı türünün sayısıyla ilgilidir. Bu yatay veya genişlik boyutu, her düzeyde istenen yoğunluğu yansıtır.
Daha önce satış noktalarıyla ilgili olarak bahsedilen yoğun, seçici ve özel dağıtım konuları, bir pazarlama kanalındaki diğer seviyelerin her biri için eşit olarak geçerlidir. Ancak, farklı seviyelerde kanal üyelerinin yoğunluğuyla ilgili başka hususlar da vardır.
Günümüzde üreticilerin farklı hedef pazarlara ulaşmak için bir dizi pazarlama kanalı kullanması oldukça yaygındır. Buna ikili dağıtım denir. Bu, elbette, kanal ortakları arasında bir miktar gerilimin nedeni olabilir, ancak farklı segmentler tarafından ihtiyaç duyulan farklı hizmet çıktı düzeylerinin tanınması, birden fazla kanalın oluşturulmasına yol açar.
Birçok FMCG markası, dağıtımlarını en üst düzeye çıkarmak ve satış ve kar fırsatlarını optimize etmek için ürünlerini dağıtmak için süpermarketleri, marketleri, otomatları ve acil durum satın alma noktalarını kullanır.
Kanal yapısı ve tasarımı ile ilgili kararlar, son kullanıcı müşteriler tarafından beklenen doğru hizmet çıktılarını sağlamak için hangi yoğunluk seviyesinin uygun olduğu, kanalların ne kadar uzun olması gerektiği ve kaç kanalın kullanılması gerektiği gibi bu unsurların üçünü de içerir. .
Genel olarak konuşursak, üreticiler (perakendeciler ve distribütörler) tarafından arzu edilen dağıtım yoğunluğu ne kadar yüksek olursa, onlara hizmet vermek için gereken aracıların sayısı da o kadar fazla olur. Aracıların sayısı ne kadar fazlaysa, bir üreticinin onlar üzerindeki etkisi o kadar düşük olur. Bu daha sonra üreticiler için ilginç bir sorun teşkil ediyor. Bir yandan daha fazla kanal yoğunluğu daha yüksek ödüllere yol açarken diğer yandan kanal ortakları üzerindeki etki düzeyini azaltır ve maliyetleri artırır.
Perakendeciler ve distribütörler de münhasırlık istedikleri veya münhasırlığa sahip olmayı tercih ettikleri için bir ikilemle karşı karşıyadır. Önde gelen markaları dağıtmak istiyorlar, ancak belirli bir coğrafi bölgedeki tek stokçu oldukları temelinde. Bu, müşterilere alışveriş yapmak veya bir mağazaya çekilmek için bir neden verir.
Bununla birlikte, bir markanın mevcut olduğu satış noktalarının sayısı arttıkça, belirli bir mağazadan alışveriş yapma münhasırlığı ve nedenleri azalır. Piyasalar doygun hale geldikçe veya mağaza satışları azaldıkça, daha yüksek marjlar elde etmek için daha düşük toptan eşya fiyatları açısından yukarı yönde baskı uygulanır. Mağazalar (ve distribütörler) daha sonra son kullanıcı müşterilerini daha yüksek marjın olduğu ürünlere ve markalara yönlendirir.
Bu, üreticiler için yeni üye seçerken veya pazarlama kanallarını yeniden yapılandırırken önemli bir konuya işaret ediyor. Her şeyden önce, kanal kararları, bir kanalın bakış açısına ve kanal ortaklarının çıkarlarına en uygun olana dayanmalıdır. Bu ilkeyi benimsemek, işlevsiz çatışmayı ve optimal olmayan kanal performansını önlemeye yardımcı olur.
Dağıtım kanalı Nedir Dağıtım kanalı türleri Doğrudan dağıtım kanallarında hangi aktörler yer alır Dolaylı dağıtım nedir Özel dağıtım nedir PAZARLAMA dağıtım kanalları Pazarlamada dağıtım nedir Seçici dağıtım nedir